Dostosuj preferencje dotyczące zgody

Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.

Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny.... 

Zawsze aktywne

Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich. Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Słowiańskie potwory, demony i różne nadprzyrodzone stworzenia stanowią fascynującą część folkloru i mitologii słowiańskiej. Przez wieki historie o nich były przekazywane z pokolenia na pokolenie, będąc żywymi i niezwykle popularnymi nie tylko wśród fanów historii, ale także miłośników horroru. Wśród mnogości istot znajdzie się pełna gama charakterów, zdolności i właściwości. Część reprezentuje strach i zło jak np. wilkołaki czy upiory, natomiast inne bywają bardziej przyjazne, jak na przykład domowy duch, czy też dusze zmarłych, które są szczególnie ważne w kulturze słowiańskiej.

Oto niektóre z bardziej znanych i interesujących słowiańskich demonów i potworów:

Bies

Bies to istota z mitologii słowiańskiej, często kojarzona z demonem lub diabłem. Według legend przybierał on różne formy i kształty, ale najczęściej był przedstawiany jako zwierzęco-ludzka postać z rogami na głowie, skrzydłami i ogonem. Często też opisywany był jako istota bardzo złowroga i niebezpieczna dla ludzi. Był personifikacją bliżej nieokreślonego złego ducha.

Bies potrafił wniknąć w człowieka i kierować jego poczynaniami. Wsiąkał w myśli i popychał go do czynienia zła. Potrafił nawet nakłonić nieszczęśnika do samobójstwa.

Kikimora

Kikimora to istota z mitologii słowiańskiej, która była często kojarzona z domem i życiem domowym. Według wierzeń była ona małą, chudą kobietą, często przedstawianą jako zły duch lub demon, który wprowadzał chaos i nieporządek do domu. Była ona uważana za istotę bardzo niebezpieczną i złowrogą, której obecność w domu przynosi nieszczęście i choroby.

Ulubionymi jej miejscami w domu były miejsca ciemne i brudne, takie jak kąty, piwnice czy strychy. Czasami wierzono, że kikimora związana jest z przyrodą, np. mieszka w gniazdach ptaków lub na drzewach.

Aby uchronić się przed kikimorą, odprawiano wiele ochronnych rytuałów. Najbardziej popularnymi były: palenie ziół, wstawianie gałęzi drzew do domu czy umieszczanie w kącie specjalnego przedmiotu ochronnego. Wierzono również, że kikimora lubi porządek, dlatego też dbanie o czystość w domu miało pomóc w zabezpieczeniu się przed jej negatywnym wpływem.

Strzyga

Strzyga była uważana za bardzo niebezpieczną i złowrogą istotę, której obecność w okolicy była powodem wielu nieszczęść, chorób i śmierci. Wierzono, iż Strzygi to ludzie, którzy urodzili się z dwiema duszami. Kiedy jedna z nich umarła, ta druga – o wiele mniej ludzka, potężna i zła – przejmowała ciało i wracała do życia jako krwiożercza bestia. 

Ludzie tak bardzo się ich bali, że podejrzewali o bycie strzygą osoby ze zrośniętymi brwiami, lunatyków albo gadające do siebie staruszki. Najskuteczniejszą metodą walki ze strzygą był ogień.

Wodnik

Naturalnym terenem występowania Wodników były wszelkie jeziora, rzeki i stawy. Często zamiennie były nazywane utopcami. Wierzono, iż zamieszkiwały w pobliżu młynów, a ich głównym celem było znalezienie żony dla siebie lub syna. Aby to uczynić, topił ludzkich mężczyzn, którzy za bardzo zbliżali się do wody. 

Wodnik najczęściej był ukazywany jako nagi starzec z rybimi oczami, pomarszczoną twarzą oraz z błonami między palcami. Gdziekolwiek się pojawił, zostawiał za sobą kałużę wody. 

Oprócz szukania żony, jego ulubionym zajęciem było straszenie zwierząt i ludzi, a także topienie tych, którzy wykazali się nieostrożnością podczas kąpieli lub przekraczania zbiorników. Wodnik był istotą bardzo dbającą o swoje miejsce, przez co bardzo łatwo było go rozzłościć.

Leszy

Leszy był demonem lasu, jego władcą, obrońcą zwierząt. Często ukazywany pod postacią starszego mężczyzny, zazwyczaj porośniętego krzakami i drzewami. Potrafił też przyjmować postacie zwierzęce, co pozwalało mu na łatwiejsze pilnowanie lasu i śledzenie poczynań ludzi, którzy się w nim znajdowali. 

W związku z tym, że Leszy jawił się jako obrońca lasu, jego nastawienie do ludzi było zależne od tego, jak ci się w nim zachowywali. Potrafił wypędzić lub zabić tych, którzy sprawiali problemy, ale również wskazywać drogę zagubionym czy pomagać dzieciom podczas zbierania owoców. Bywał kapryśny, dlatego okoliczni mieszkańcy często składali mu ofiary z plonów bądź zwierząt domowych, a myśliwi i drwale starali się przestrzegać zasad panujących w lesie.

Artykuł powstał w ramach realizacji projektu „Chowaniec w krainie Słowian„, realizowanego przez Stowarzyszenie Kulturalno-Edukacyjne Chowaniec w ramach Małej dotacji przy wsparciu finansowym Miasta Szczecin.

Kategorie: Aktualności